Καλῶς ἤλθατε εἰς τὴν ἐπίσημον Ἱστοσελίδα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ Δωδεκανήσου

Ὁ σκοπός μας:

 

Ἡ ἱστοσελίδα μας ἔχει τήν εὐλογίαν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Δωδεκανήσου κ. Καλλινίκου, ἐκδότου τοῦ περιοδικοῦ «ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΦΩΝΗ», καί σκοπόν ἔχει τήν ὀρθόδοξον Ἀποστολικήν καί Πατερικήν ἐνημέρωσιν τῶν εὐσεβῶν ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, μέ βάσιν τήν Θ. Γραφήν καί τούς Ἁγίους Πατέρας. Καί στηριζόμενοι μόνον ἐπάνω εἰς αὐτούς ἀγωνιζόμεθα ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δηλαδή τῆς ἑνώσεως ὅλων τῶν θρησκειῶν, διότι κατά τήν θ. Γραφήν «οἱ θεοί τῶν ἐθνῶν δαιμόνια», καί ἡ θεωρία αὐτή τῆς πανθρησκείας ἔχει σαρώσει ὅλας σχεδόν τάς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας, ἀλλοιώνοντας οὕτως τήν διδαχήν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἤτοι τῶν ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν ἁγίων Πατέρων.
             Ἔχομεν πρός τοῦτο χρέος χριστιανικόν, τό ὁποῖον ἀπορρέει ἀπό τήν ἀγάπην πρός τόν Ἰησοῦν Χριστόν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ καί ἀληθινόν Θεόν, νά φανερώσωμεν πρός ὅλους τήν Ἀλήθειάν Του, ὡς ἔπραξαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι ἐνώπιον τῶν ἐθνῶν ἀδιαφορῶντας τούς διώκτας των, λέγοντας ὅτι «...ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται» (Τιμ.Β, β΄9) .
              Καί χρησιμοποιῶντας «τήν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ρῆμα Θεοῦ» (Ἐφ.στ΄,17) οἱ καλοπροαίρετοι ἔρχονται εἰς τήν Ἀλήθειαν «ὁ δέ ποιῶν τήν ἀλήθειαν ἔρχεται πρός τό φῶς...» (Ἰω. γ΄, 21), διότι «... ὁ Θεός φῶς ἐστι καί σκοτίᾳ ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν οὐδεμία» (Α΄ Ἰω, Α΄, 5), καί ἐπιστρέφουν «...ἐπιστρέψαι ἀπό σκότους εἰς φῶς καί τῆς ἐξουσίας τοῦ σατανᾶ ἐπί τόν Θεόν...» (Πράξ. ΚΣΤ΄, 18) εἰς τήν Γνησίαν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ., διότι μόνον αὐτή κατέχει σήμερον τήν διδαχήν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ὡς τήν ἡρμήνευσαν θεοπνεύστως οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, καί προσφέρεται ὀρθοδόξως εἰς τούς πιστούς, ἐφόσον βεβαίως δέν στηρίζονται οἱ ἐκπρόσωποί της εἰς ἑρμηνείας συγχρόνων «θεολόγων». Ὅμως δέν συμβαίνει πάντοτε καί εἰς αὐτούς αὐτό, καθώς πολλοί ἐξ αὐτῶν ἐσπούδασαν θρησκειολογίαν καί ὄχι Ὀρθόδοξον θεολογίαν τῶν ἁγίων Πατέρων. Διότι οἱ οἰκουμενισταί θεολόγοι-θρησκειολόγοι, ἔρχονται πολλάκις εἰς ἀντίθεσιν μέ τήν διδασκαλίαν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί τούς ἀποστολικούς κανόνας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μέ τόν ὀρθολογισμόν των, προϊόν βεβαίως τῆς Δύσεως, ἐπισύροντες οὕτως ἐπί τάς κεφαλάς των, τό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ρηθέν, «ἀλλά καί ἐάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾿ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ.Α΄, 8), δημιουργοῦντες εἰς ἡμᾶς ἀπέχθεια, ὄχι βεβαίως πρός τά πρόσωπά των, ἀλλά ὡς πρός τήν διδαχήν των, καθώς τό ψεῦδος τῆς πλάνης, εἶναι μισητόν εἰς τόν Θεόν «πᾶσι τοῖς ψευδέσι τό μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρί καί θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος» (Ἀπ. ΚΑ΄, 8).
           Ἀκόμη μέ αὐτήν τήν ἰδίαν «μάχαιραν τοῦ Πνεύματος», θέλομεν νά ἀπομακρύνωμεν καί τούς Γ.Ο.Χ., ἀπό τάς διαφόρους πλάνας των, αἱ ὁποῖαι δυστυχῶς ἔχουν παρεισφρήσει ὡς προείπομεν ἐκ τῶν νεοημερολογιτῶν καί διδάσκονται πολλάκις καί «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» εἰς τό χριστεπώνυμον πλήρωμα, ἀλλοιώνοντας τοιουτοτρόπως τό δόγμα τῆς Πίστεως, ὅπως εἶναι ἡ αἵρεσις, ὅτι «ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ Χριστοῦ οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει μέ τήν πτῶσιν τῶν πρωτοπλάστων Ἀδάμ καί Εὔας ἔτσι κι᾿ ἀλλιῶς θά γινόταν», ἄλλη πλάνη εἶναι «τά κοινά καί ἀκοινώνητα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἡ Οὐσία ἀνήκει εἰς τά κοινά τοῦ Θεοῦ καί αἱ Ὑποστάσεις εἰς τά ἀκοινώνητα» ἀλλοιώνοντας τό δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὡς ἔχομεν γράψει πολλάκις εἰς τό περιοδικόν μας Α.Π.Φ.
           Τέλος, ἀσχολούμεθα καί μέ ἐσφαλμένας ἑρμηνείας ὡρισμένων χωρίων τῆς Θ. Γραφῆς καί τῶν ἁγίων Πατέρων, ἀπό συγχρόνους «θεολόγους», ἀλλοιώνοντας τήν ὀρθήν ἑρμηνείαν τῶν Ἁγίων Πατέρων, δημιουργῶντας ἀκόμη καί βλασφημίας κατά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅπως π.χ. τό ἀποστολικόν χωρίον «ἔπρεπε γάρ αὐτῷ, δι᾿ ὅν τά πάντα καί δι᾿ οὗ τά πάντα...» (Ἑβρ.Β΄, 10), τό ὁποῖο ἑρμηνεύοντάς το ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς γράφει «Οὐκοῦν καί ἡ ἀρχῆς παραγωγή τοῦ ἀνθρώπου δι᾿ αὐτόν, κατ᾿ εἰκόνα πλασθέντος τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆ ποτε χωρῆσαι τό ἀρχέτυπον καί ὁ ἐν τῷ παραδείσῳ παρά Θεοῦ νόμος δι᾿ αὐτόν οὐ γάρ ἄν ἔθηκεν ὁ θείς εἴπερ εἰς ἅπαν ἔμελλε διαμένει ἀτέλεστος..» (βλ. τεῦχος 89 σελ. 3), ἐξ αὐτοῦ οἱ «θεολόγοι» ἤντλησαν ὡς ἑρμηνείαν κατά τοῦ Χριστοῦ τήν ἑξῆς βλασφημίαν, ὅτι «ὁ ἐν τῷ παραδείσῳ παρά Θεοῦ νόμος δι᾿ Αὐτόν», δηλαδή διά τόν Χριστόν, προκειμένου νά ἐξυπηρετήση τό σχέδιον τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του, δηλαδή εὐεργέτης ὁ διάβολος διότι ἐξυπηρέτησε τό σχέδιον τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ, κατ’ αὐτούς. Ἐξ αὐτοῦ ἀπορρέει καί ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ Χριστοῦ ἔγινε ἀσχέτως τήν πτώσεως τῶν πρωτοπλάστων.

 

          Ὅλα αὐτά καί πολλά ἄλλα θά εὕρουν οἱ ἀναγνῶσται μας εἰς τό περιοδικόν «ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΦΩΝΗ».