Ἡ Θ. Γραφή μᾶς δογματίζει ὅτι ὁ Θεός εἶναι Ἕνας: «...ἀλλ᾿ ἡμῖν εἷς ὁ Θεός ὁ Πατήρ» (Α΄ Κορ. Η΄, 6). Καί ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός μᾶς ἐξηγεῖ, τί εἶναι ὁ Πατήρ: «Πνεῦμα ὁ Θεός» (Ἰω.δ΄24). Δηλαδή ὁ «Πατήρ» εἶναι θεία Φύσις, θεία Οὐσία, αὐτό δηλοῖ τό «Πνεῦμα».  Καί αὐτή ἡ θεία Οὐσία τοῦ Πατρός ἔχει τήν ἰδιότητα νά γεννᾶ Οὐσίαν, τήν Ὑπόστασιν τοῦ Υἱοῦ, καί νά ἐκπορεύη ἐπίσης Οὐσίαν, τήν Ὑπόστασιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί αὐτά τά δύο θ. Πρόσωπα μᾶς τά διαβεβαιοῖ ἡ θ. Γραφή, ὅτι προέρχονται ἐκ τῆς οὐσίας τοῦ Πατρός «καί φωνή ἐγένετο ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός αὐτοῦ ἀκούετε» (Λουκ. θ΄, 35), «ὁ δέ Παράκλητος, τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὁ πέμψει ὁ πατήρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καί ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἅ εἶπον ὑμῖν » (Ἰω. ιδ΄, 26).

Εἶναι πράγματι ἀπορίας ἄξιον, ἐξ αἰτίας ἑνός λάθους πόσας καί ποίας κακοδοξίας περιέχει ἡ «ΑΠΟΛΟΓΙΑ» τοῦ ἁγίου Νικοδήμου.
    1) Πρώτη ἐσφαλμένη ἄποψις: «Ἄν εἷς καί μόνος ἁπλῶς τῶν σωζομένων ἦτο ἱκανός νά εὐχαριστήση τόν Θεόν, ἤ ὅλοι ὁμοῦ οἱ ἄλλοι, οἵτινες ἔμελλον νά ἀπολεσθῶσιν· ...»(ΑΠΟΛΟΓΙΑ) .
    Ὁ Κύριος ἀντικρούει τούς κατωτέρω λόγους ὅταν εἶπεν: «Ἢ τίς γυνὴ δραχμὰς ἔχουσα δέκα, ἐὰν ἀπολέσῃ δραχμὴν μίαν, οὐχὶ ἅπτει λύχνον καὶ σαροῖ τὴν οἰκίαν καὶ ζητεῖ ἐπιμελῶς ἕως ὅτου εὕρῃ; καὶ εὑροῦσα συγκαλεῖ τὰς φίλας καὶ τὰς γείτονας λέγουσα· συγχάρητέ μοι, ὅτι εὗρον τὴν δραχμὴν ἣν ἀπώλεσα. οὕτω, λέγω ὑμῖν, γίνεται χαρὰ ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι»(Λουκ. ΙΕ΄, 8, 9).

ΠΡΟΣ_ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΝ.pdf

Ἡ Ταπείνωσις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πρός τόν Θεόν Πατέρα Του, πρός
τούς ἀνθρώπους καί ἡ μίμησις τῶν πιστῶν Του. (Πρός τούς κακοδόξους θεολόγους, οἱ ὁποῖοι θεωροῦν τόν Πάπα μείζονα τοῦ Πατριάρχου, ὡς ὁ Χριστός τόν Θεόν Πατέρα).
Καί ἡ «ταπείνωσις» τοῦ ἑωσφόρου καί τῶν ὀπαδῶν του! (Πρός τούς διώκτας τοῦ Χριστοῦ, πολιτικούς καί Σια)
«…ὁ πατήρ μου μείζων μου ἐστί» (Ἰω. Ιδ΄. 28)

Κάλυμνος 30/03/2021

Ὑπό τοῦ Σεβ/του Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Δωδεκανήσου κ. Καλλινίκου

Οἱ ἅγιοι Πατέρες λέγουν, ὅτι ὁ Πατήρ εἶναι ὁ Αἴτιος τῆς ὑπάρξεως τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καί τά θεῖα Πρόσωπα τά ἐξ Αὐτοῦ προερχόμενα τά λέγουν Αἰτιατά. Ὅμως, Αἴτιος, φανερώνει καί βούλησιν, ὅτι δηλαδή, ἠθέλησε ὁ Πατήρ καί ἐγέννησε τόν Υἱόν, καί ἀντιθέτως, ἠδύνατο καί νά μήν ἤθελε. Συνεπῶς αὐτή ἡ ἄποψις, ὅτι δηλαδή ἐκ βουλήσεως τοῦ Πατρός προέρχεται ὁ Υἱός, συνιστᾶ κατά τόν Ἅγιον Μέγαν Ἀθανάσιον βλασφημίαν, διότι ποιεῖ τόν Υἱόν κτίσμα τοῦ Πατρός!

«Τὸ μὲν γὰρ λέγειν, ἐκ βουλήσεως γέγονε, πρῶτον μὲν τὸ μὴ εἶναί ποτε τοῦτον σημαίνει· ἔπειτα δὲ, καὶ τὴν ἐπ’ ἄμφω ῥοπὴν ἔχει, καθάπερ εἴρηται· ὥστε δύνασθαί τινα νοεῖν, ὅτι ἠδύνατο καὶ μὴ βούλεσθαι τὸν Υἱόν»! (ὅπερ βλάσφημον).