Ἔχουν οἱ νεοημερολογῖται μυστήρια;

on Δευτέρα, 30 Δεκεμβρίου 2013. Posted in Ἐκκλησιαστικά

Ἔχουν οἱ νεοημερολογῖται μυστήρια;

 
Πρῶτον: Ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ θά μᾶς ἀπαντήση τό Στόμα Χριστοῦ, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅπως  ἀποκαλεῖται ἀπ᾿ ὅλους τούς ἁγίους. Μᾶς γράφει λοιπόν τά ἑξῆς : «ἀλλά καί ἐάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ΄ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω» (Γαλ.α΄, 8).  Ἐρωτῶμεν καλόπιστα, ὅσοι ἔχουν ἀνάθεμα ἔχουν καί μυστήρια; Ποῖοι λοιπόν ἀλλοιώνουν σήμερον αὐτήν τήν διδαχήν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων;  Δέν εἶναι οἱ συμμετέχοντες οἰκουμενισταί νεοημερολογῖται κληρικοί, καί συμπροσευχόμενοι μετά τῶν ἀλλοθρήσκων; Δέν εἶναι αὐτοί οἱ συμπροσευχόμενοι μετά τῶν μασόνων κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι δέν πιστεύουν τόν Χριστόν ὡς ἀληθινόν Θεόν, καταπατῶντας οὕτως τήν ἀνωτέρω διδαχήν τοῦ ἀποστόλου Παύλου; Ναί ἤ ὄχι; Βεβαίως καί εἶναι, διότι ὅλοι αὐτοί ἀλλοιώνουν τήν διδαχήν τοῦ Κυρίου μας. Ἄρα, ὅλοι αὐτοί οἱ εὑρισκόμενοι εἰς τό ἀνάθεμα, πῶς εἶσθε βέβαιοι ὅτι ἔχουν ἔγκυρα τά μυστήριά των;

 

Δεύτερον: Τό στόμα τῆς ἀγάπης, ὁ ἀπόστολος Ἰωάννης ὁ θελόγος, προτρέπει: «εἴ τις ἔρχεται πρός ὑμᾶς καί ταύτην τήν διδαχήν οὐ φέρει, μή λαμβάνετε αὐτόν εἰς οἰκίαν, καί χαίρειν αὐτῷ μή λέγετε» (Ἰω. Β΄Καθολ,10).
Ἐρωτῶμεν: Οἱ κληρικοί νεοημερολογῖται οἱ ἰσχυριζόμενοι ὅτι δέν εἶναι οἰκουμενισταί, ὅμως κοινωνοῦν και μνημονεύουν τούς οἰκουμενιστάς καί μασόνους κληρικούς, δέν ἀλλοιώνουν καί αὐτοί τήν ἀνωτέρω διδαχήν; Πῶς λοιπόν εἶσθε βέβαιοι ὅτι ἔχουν ὅλοι αὐτοί ἔγκυρα τά μυστήριά των, ὅταν ἀκόμη καί τό «χαίρειν» πρός αὐτούς, ὁ ἀπόστολος τῆς ἀγάπης, ἀπαγορεύει; Καί ἀλλοῦ ὁ ἴδιος μᾶς γράφει :«ἡμεῖς ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐσμέν ὁ γινώσκων τόν Θεόν ἀκούει ἡμῶν. ὅς οὐκ ἐστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἀκούει ἡμῶν» (Α΄Καθ. κεφ.δ΄,6). Πῶς λοιπόν εἶναι δυνατόν ἕνας κληρικός μνημονευτής τῶν οἰκουμενιστῶν καί τῶν μασόνων, ὁ ὁποῖος δέν ἔχει τόν Θεόν, νά ἔχη μυστήρια;

Τρίτον: Ὁ 15ος Κανών τῆς ΑΒ΄Συνόδου καί ὁ 31ος Ἀποστολικός ἀναφέρουν:
«Ὅσοι χωρίζονται ἀπό τόν Πατριάρχην των, πρό συνοδικῆς ἐξετάσεως διότι αὐτός κηρύττει δημοσίᾳ καμμίαν κακοδοξίαν καί αἵρεσιν, οἱ τοιοῦτοι ὄχι μόνον εἰς ἐπιτίμια δέν ὑπόκεινται ἀλλά καί τήν πρέπουσαν εἰς τούς Ὀρθοδόξους τιμήν ἀξιοῦνται, καί ὄχι σχῖσμα προεξένησαν εἰς τήν Ἐκκλησίαν μέ τόν χωρισμόν των αὐτόν, ἀλλά μᾶλλον ἠλευθέρωσαν τήν Ἐκκλησίαν ἀπό τό σχῖσμα καί τήν αἵρεσιν τῶν ψευδεπισκόπων αὐτῶν».
Ἐρωτῶμεν. Ὅταν λοιπόν οἱ Ἱεροί Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, θεωροῦν ὅλους αὐτούς ὡς ψευδοεπισκόπους καί ψευδοδιδασκάλους, μάλιστα καί πρό Συνοδικῆς ἀποφάσεως, πῶς εἶναι δυνατόν νά συνιστοῦν ὅλοι αὐτοί τήν ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ; Ὅλοι αὐτοί συνιστοῦν τήν ἐκκλησίαν τῶν πονηρευομένων κατά τόν ψαλμόν καί πῶς εἶσθε βέβαιοι ὅτι ἡ ἐκκλησία αὐτή τῶν πονηρευομένων, ἔχει ἔγκυρα τά μυστήριά της; «πονηροί δέ ἄνθρωποι καί γόητες προκόψουσιν ἐπί τό χεῖρον» (Τιμ. Β΄, Γ΄, 13) μᾶς λέγει ἡ θ. Γραφή.
Πάντως ἄς μήν στηρίζωνται εἰς τό τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου: «Πάντας μέν ὁ Θεός οὐ χειροτονεῖ, διά πάντων δέ αὐτός ἐνεργεῖ, εἰ καί αὐτοί εἶεν ἀνάξιοι, διά τό σωθῆναι τόν λαόν. Εἰ γάρ δι' ὄνου, καί διά Βαλαάμ, διά μιαροῦ ἀνθρώπου, τοῦ λαοῦ ἕνεκεν ἐλάλησε, πολλῷ μᾶλλον διά τοῦ Ἱερέως ... Εἰ μέν γάρ δόγμα ἔχει διεστραμμένον, κἄν ἄγγελος ᾖ, μή πείθου˙ εἰ δέ ὀρθά διδάσκει, μή τῷ βίῳ πρόσεχε, ἀλλά τοῖς ρήμασιν...» (Ὑπόμνημα εἰς τήν πρός Τιμόθεον Β΄ἐπιστολήν, Ὁμιλία Β΄). Τό ἀνωτέρω χωρίον εἰπώθη διά ἁμαρτήματα καί μόνον, ὄχι διά ἀναθέματα καί αἱρέσεις.
Τά μυστήρια τῶν Γ.Ο.Χ.
Οἱ Γ.Ο.Χ. εἶναι ὄντως χωρισμένοι ἐκ τῶν νεοημερολογιτῶν, καί ἔχουν διαιρεθῆ εἰς πολλάς συνόδους ἐξ ἀφορμῆς βεβαίως τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἑορτολογίου τό 1924 ἐπί Μελετίου Μεταξάκη Πατριάρχου Κων/πόλεως, ὁ ὁποῖος ἦτο μασόνος 33ου βαθμοῦ. Κατ᾿ ἀρχάς λοιπόν πρέπει νά ἐρωτήσωμεν ἄν πταίουν οἱ Γ.Ο.Χ. οἱ ὁποῖοι ἐχωρίσθησαν ἐκ τῶν νεοημερολογιτῶν ἐξ αἰτίας τῆς ὑπακοῆς των εἰς τούς ἀνωτέρω ἱερούς κανόνας ΛΑ΄ ἀποστολικοῦ καί ΙΕ΄τῆς ΑΒ΄ Οἰκ. Συνόδου, ἀλλά κυρίως φοβούμενοι τά σχετικά ἀποστολικά ἀναθέματα. Συμπεραίνεται βεβαίως ὅτι δέν εὐθύνονται, τό ὁμολογοῦν οἱ πάντες, ὅταν μάλιστα ἔχουν τήν ἐντολήν νά κρατοῦν τάς παραδόσεις, πολλῷ μᾶλλον τά τῆς Πίστεως δόγματα. Θά πρέπει νά εἴπωμεν ἀκόμη, πρίν ἀπαντήσωμεν διά τήν ἐγκυρότητα ἤ μή τῶν μυστηρίων τῶν Γ.Ο.Χ. καί τά ἑξῆς σημαντικά:
1) Ἄν καί εἶναι χωρισμένοι εἰς πολλάς συνόδους μεταξύ των, ὅμως δέν ἐμπίπτουν εἰς τά ἀνωτέρω ἐπιτίμια, καί δέν κηρύττουν «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» αἱρέσεις, ὅπως οἱ νεοημερολογῖται οἰκουμενισταί, ἀλλά ἁπλῶς βαρύνονται μέ ἁμαρτήματα, ὅπως ἑρμηνευτικά, ἐκκλησιαστικά, δηλαδή χειροτονίαι ὑπ ἑνός, μέ τήν αἰτιολογίαν ὡρισμένων ἐξ αὐτῶν, ὅτι ἐν καιρῷ ἀνάγκης καί νόμου μετάθεσις γίνεται, ὡς ἀναφέρει ὁ Κύριος «καὶ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτοὺς εἶπεν ὁ ᾿Ιησοῦς· οὐδὲ τοῦτο ἀνέγνωτε ὃ ἐποίησε Δαυῒδ ὁπότε ἐπείνασεν αὐτὸς καὶ οἱ μετ᾿ αὐτοῦ ὄντες; ὡς εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ καὶ τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως ἔλαβε καὶ ἔφαγε, καὶ ἔδωκε καὶ τοῖς μετ᾿ αὐτοῦ, οὓς οὐκ ἔξεστι φαγεῖν εἰ μὴ μόνους τοὺς ἱερεῖς; καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς ὅτι κύριός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου»(Λουκ. ΣΤ΄, 3-5)], ἄν καί τό χωρίον αὐτό εἶναι θεολογούμενον κατά πόσον δηλαδή δύναται νά ἑρμηνευθῆ καί τοιουτοτρόπως.
2) Ὑπάρχουν ὡρισμένοι κληρικοί καί ἐπίσκοποι ἐκ τῶν Γ.Ο.Χ. οἱ ὁποῖοι ἐδίδαξαν «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» ἑρμηνευτικάς κακοδοξίας ὡς ὀρθοδοξίαν, ὅμως δέν συμπροσεύχονται μέ οἰκουμενιστάς καί δέν εἶναι μασόνοι, κατά συνέπειαν ἐάν τοποθετήσωμεν καί τούς Γ.Ο.Χ. εἰς τήν ἰδίαν μοῖραν μέ τούς νεοημερολογίτας, τότε Ἐκκλησία Χριστοῦ δέν ὑφίσταται, ὅπερ ἄτοπον καί ἀσυμβίβαστον μέ τόν λόγον τοῦ Κυρίου «Κἀγώ δε σοι λέγω ὅτι σύ εἶ Πέτρος, καί ἐπί ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τήν ἐκκλησίαν, καί πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. ΙΣΤ΄, 18). Συμπεραίνεται λοιπόν ἐξ ὅλων αὐτῶν ὅτι οἱ ΓΟ.Χ. ἔχουν μυστήρια, ἐνῶ τῶν νεοημερολογιτῶν εἶναι ἀμφισβητούμενα διά νά μήν εἴπωμεν τελείως ἄκυρα.

Ὅσον δέ διά τά θαύματα τά ὁποῖα γίνονται ἀκόμη καί εἰς τούς αἱρετικούς, δέν ἀποτελοῦν τεκμήριον ἐγκυρότητος τῶν μυστηρίων, ἀλλά χεῖρα βοηθείας τοῦ Θεοῦ διά νά τόν πιστέψουν καί νά μετανοήσουν «Πολλοί ἐροῦσί μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καί τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καί τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλάς ἐποιήσαμεν; καί τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖται ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τήν ἀνομίαν» (Ματθ. Ζ΄,22)

Θά μᾶς εἴπουν οἱ οἰκουμενισταί ἡμεῖς ὀρθοτομοῦμεν τόν λόγον τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ καί δέν εὐαγγελιζόμεθα διαφορετικῶς ἀπό ὅτι οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι ἐδίδαξαν. Ὅμως δέν συμφωνοῦν τά ἔργα τῶν οἰκουμενιστῶν κληρικῶν μέ τήν διδαχήν τῶν ἁγίων Ἀποστόλων, «μή ἀγαπῶμεν λόγῳ μηδέ τῇ γλώσσῃ, ἀλλά ἐν ἔργῳ καί ἀληθείᾳ» (Α΄Ἰω.γ΄18)  «ὁ ὤν ἐκ τοῦ Θεοῦ τά ρήματα τοῦ Θεοῦ ἀκούει,διά τοῦτο ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε, ὅτι ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἐστέ»(Ἰω. η΄, 47).  Ἐρωτῶμεν πῶς ἀκούετε τοῦ Θεοῦ, ὅταν τά ἔργα σας δέν συμφωνοῦν μέ τά λόγια τοῦ Θεοῦ (συμπροσεύχεσθε, ἀναγνωρίζετε τά μυστήρια  τῶν αἱρετικῶν, δέχεσθε μασόνους κληρικούς εἰς τούς κόλπους τῆς ἐκκλησίας σας καί δέν τούς καθαιρεῖτε;). 


Κατωτέρω φωτοαντίγραφα διά τοῦ λόγου μας τό ἀληθές, τά ὁποῖα ἐλήφθησαν ἀπό διάφορες ἱστοσελίδες :koinonia.gr- pentapostagma.gr-klassikoperiptosi- 

Ὁ Πάπας προσεύχεται εἰς τόν  ἑωσφόρον.

Πηγή:https://www.youtube.com/watch?v=WDzaBVb30UQ